We gaan failliet... met 21 miljard op de bank

Nederland zwabbert door de coronacrisis heen, geleid door de gezondheidsboa’s van het OMT. Hossend op het melodietje van De Slimste Mens Rob Kemp, holt het mediadebat van links naar rechts, op zoek naar... weer een interessant feitje. Tot overmaat van ramp komen er verkiezingen aan. Beloftes genoeg, voorspelt mediaspecialist Tonie Broekhuijsen, maar wanneer durft de politiek echte keuzes te maken?

Het zijn verwarrende tijden.

Er staat 42 miljard op onze spaarrekeningen, meldde de Nederlandse Bank. We hebben 21 miljard meer gespaard dan in 2019. 21 miljard euro die we niet hebben uitgeven aan vakanties, restaurants, kroegen, musea, kermissen, theaters, bioscopen, concerten, bordelen, kleding, casino’s, stedentrips, sauna’s, fitness-studio’s, rondvaartboten en ander vermaak. Geld dat ù als ondernemer had kunnen verdienen.

Merkwaardig genoeg meldde het CBS dat ‘in december 2020 een historisch laag aantal faillissementen werd bereikt, het laagste niveau na januari 1991.’ In 30 jaar tijd dus. Wie het ondernemersnieuws volgt, verwacht iets anders: de ene crisistijding volgt de andere op. ‘Het water staat ons aan de lippen.’ ‘We schuiven naar de rand van de afgrond!’ ‘Er moet een Marshall-plan voor ondernemers komen.’ Gevraagd naar het geringe aantal faillissementen is het antwoord: ‘Dat komt nog. Het vet is nu wel van de botten.’

Ondertussen tikt, voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog, de avondklok. Dat levert mooie plaatjes op: vrouw met hond op leeg plein in Haarlem, zoals bovenaan deze blog. In verschillende steden vinden de hevigste rellen sinds de jaren '80 plaats. Demonstranten die het niet met de coronamaatregelen eens zijn worden door de ME onder de voet gelopen. Relschoppers molesteren politieagenten. En winkels worden geplunderd. Voetbalhooligans treden – met gedoogsteun van de plaatselijke overheid - op als tijdelijke ordebewakers.

Met spontane crowdfunding-acties worden de geplunderde mkb-ondernemers geholpen. Het demissionaire kabinet bereidt zich ondertussen op de verkiezingen voor: elke persconferentie levert extra zetels op. Behalve voor Hugo. Ondanks al zijn toezeggingen wil het vaccineren maar niet echt op gang komen. Bij het CDA dachten ze op tijd aan een kandidaatswisseling: je wilt niet met jouw kandidaat op plek ‘één-na-laatst’, net voor Bulgarije, in de vaccinatie-battle van Europa staan. Op de televisie verslikken professionele tafelgasten zich in hun verontwaardiging over deze wanprestatie. Wat vind jij ervan? Wat dacht je toen je het zag? Bulgarije, waar ligt dat eigenlijk?

Gezondheids-boa's

Gelukkig is er ook goed nieuws. Snollebollekes-ster Rob Kemps, die met zijn ‘Links, rechts’-feestkraker de stemming van het land de afgelopen jaren wellicht het allerbest heeft aangevoeld, wint De Slimste Mens. En zo zwabberen we door de crisis: naar links, naar rechts, naar links, naar rechts, en…. springen! Ondertussen orakelt het OMT haar alweer dagen geleden naar de media gelekte adviezen. De gezondheids-boa’s van Nederland die sinds het begin van de coronacrisis over onze bewegingsvrijheid en toekomst wikken en beschikken, blijven onverstoorbaar calvinistisch. 2 maart: u hoort het goed. Gezondheid gaat natuurlijk altijd boven alles. Dat er vorig jaar een OMT werd opgericht, leek logisch. Zo’n pandemie kom je niet elk jaar tegen: als regering heb je dan wel wat ondersteuning nodig. Maar inmiddels is het OMT voor de politiek een bliksemafleider geworden, die het zicht op alle andere maatschappelijke problemen ontneemt. De oneliners van Rutte en de Jong zijn samen te vatten als: ‘Ik zou wel anders willen, maar….’ ‘Het OMT adviseert dat…’ ‘Mits de cijfers van het OMT….’ En Sander van der Wulp herhaalt het braaf, voor- en na de persconferenties, met een gezicht alsof hij het net zelf heeft verzonnen.

Kopje onder

Onze demissionaire regering – ander bedrijfsongeval, zelfde verhaal - heeft met managementtaal de coronacrisis gereduceerd tot een wedstrijdverslag van het aantal opnames in ziekenhuizen en IC’s, samengebundeld in een makkelijk te begrijpen getal: het R-getal. Bij tegenstand kan er altijd nog worden toegegeven, zoals we nu weer meemaken met de voorzichtige opening van de basisscholen. Het kabinet heeft miljarden uitgetrokken voor de bestrijding van de economische gevolgen van corona. De staatsschuld loopt op. Prima, maar valt er nog wat te bestrijden als mensen dankzij deze lockdown kopje onder zijn gegaan? Kunnen we die gespaarde 21 miljard nog wel souperen bij de restaurants, de eettentjes, kermissen, rondvaartboten en musea, of is iedereen dan al failliet? Tot overmaat van ramp wacht ons twee maanden verkiezingsretoriek in onze nationale onderling verwisselbare praatcafés bij Jinek Op1: hij zei, zij zei, dat kan toch niet waar zijn, liefst met veel vingerwijzen. Een noodplan zoals econoom en bijzonder hoogleraar Cor Molenaar op De Ondernemer voorstelde, vraagt om een regering die gevoelige keuzes maakt. Die samenwerking en solidariteit afdwingt, en vol aan de bak gaat. Die zich niet verschuilt achter een OMT of een ander adviesorgaan, maar die als politieke verantwoordelijken zelf keuzes durft te maken. En daarvoor gaat staan: hoe vervelend soms ook. Wat een verademing zou dat zijn.

Oorspronkelijk gepubliceerd op: https://www.deondernemer.nl/corona/maatregelen/tonie-broekhuijsen-ondernemers-failliet-consumenten-sparen-bank-21-miljard~2791354